Podróż do Edo. Wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie

25 lutego 2017 r. w Muzeum Narodowym w Warszawie otwarta została wystawa „Podróż do Edo. Japońskie drzeworyty ukiyo-e z kolekcji Jerzego Leskowicza”. Wystawę można było zwiedzić z jej kuratorką – panią Anną Katarzyną Maleszko, organizatorką licznych wystaw poświęconych sztuce japońskiej. Nie mogło mnie tam zabraknąć.

Podróż do Edo

Wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie prezentuje najsłynniejsze prace graficzne takich artystów ukiyo-e jak, m.in. Utagawa Hiroshige, Kitagawa Utamaro i Katsushika Hokusai (który z resztą urodził się i zmarł w Edo; obecnie: Tokio). Są to dzieła z prywatnego zbioru francusko-polskiego Japończyka, mieszkającego na stałe w Paryżu Jerzego Leskowicza, który zgromadził ponad dwa tysiące japońskich drzeworytów. Wybrane z tej wielkiej kolekcji przez Annę Katarzynę Maleszko do prezentacji w Muzeum Narodowym drzeworyty są to jednymi z pierwszych wydań.

Dlaczego jest to ważne? Ponieważ, jak dowiedziałam się w trakcie oprowadzenia kuratorskiego, wykonanie pierwszych odbitek drzeworytów bardzo często nadzorował sam artysta. Z natury rzeczy były więc one staranniej wykonane, miały bogatsze kolory i cieniowanie (tzw. bokashi) od tych wykonanych w późniejszym okresie. Z resztą przekonałam się o tym osobiście – odbitki z cyklu Sto widoków Edo, które dotychczas oglądałam w książce, miały się nijak do kolorów i wykonania tych zaprezentowanych na wystawie. Z resztą przekonajcie się sami. Po lewej – prezentowane na wystawie drzeworyty z kolekcji Jerzego Leskowicza, po prawej – grafiki (1:1) z albumu Mikhaila Uspenskiego Hiroshige: One Hundread Views of Edo.

Wystawa w Muzeum Narodowym

Na wystawie przedstawiono panoramę krajobrazów i życia Japonii XVIII i XIX wieku. Składają się na nią m.in. takie cykle jak Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tōkaidō, Sześćdziesiąt dziewięć stacji na gościńcu Kisokaidō (inna nazwa Nakasendō), a także słynne pejzaże Utagawy Hiroshige Sto widoków Edo i Słynne widoki Kioto.

Ekspozycja mieści się w siedmiu salach. Została ułożona tak, by przedstawiać podróż wzdłuż dwóch najsłynniejszych szlaków łączących Tokio i Kioto w okresie Edo. Można więc zwiedzać wystawę w dwie strony i na dwa sposoby – z Tokio (siedziby shoguna) do Kioto (siedziby dworu cesarskiego) lub z Kioto do Tokio oraz podróżować przez Alpy Japońskie (Kisokaidō) lub wzdłuż wschodniego wybrzeża (Tōkaidō). Dodatkowo na wystawie znajduje się tzw. sala warsztatowa. Można w niej obejrzeć oryginalne narzędzia i przybory drzeworytnicze, a także prześledzić cały proces powstawania kolorowej odbitki drzeworytniczej.

Odwiedzenie wystawy było dla mnie czymś w rodzaju podróży sentymentalnej, ponieważ w wielu miejscach prezentowanych na drzeworytach byłam osobiście. Niektóre przemierzałam zupełnie świadomie (tak jak środkową część Kisokaidō, śladami mojego ulubionego poety z okresu Edo, Matsuo Basho), do innych trafiałam przypadkiem, jak do Kanbara-juku w Shizuoce.

Wystawa Podróż do Edo – informacje praktyczne:

• Wystawę można zwiedzać do 7 maja 2017 r.
• Wystawie towarzyszą liczne wydarzenia i wykłady. Warto sprawdzić ich kalendarz.
• Na wystawie dostępne są audio-przewodniki, audiodeskrypcje i multimedialny przewodnik dla dzieci. Można je bezpłatnie wypożyczyć w punkcie informacji MNW.
• Ceny biletów na wystawę czasową:
  normalny – 20 zł,
  ulgowy – 15 zł,
  rodzinny – 50 zł (2 osoby dorosłe + dzieci do lat 18, maks. 6 osób),
  grupowy – 15 zł / osoba (min. 10 osób),
  dzieci do 7. roku życia – wstęp bezpłatny;
• Muzeum czynne jest od wtorku do niedzieli 10:00-18:00; w czwartki do 21:00.

Nie bądź sknera,
podziel się z innymi!